Ischigualasto, 'aarde zonder leven'

Hela hola, het is alweer 24 oktober en ik wilde jullie mooie plaatjes laten zien van mijn bezoek aan de natuurparken Ischigualasto - ook wel 'de maanvallei' genoemd - en Talampaya, de Grand Canyon van Argentinië. Twee schitterende gebieden van honderden miljoenen jaren oud. Maar ja, het computertje wil niet helemaal wat ik wil... Alles gaat goed hier, ik zit inmiddels in La Rioja, wederom een hoofdstad van de gelijknamige provincie. En reis straks nog iets noordelijker richting Tucumán. Je raadt het al, hoofdstad van de gelijknamige provincie.
Doeiiii, tot snel mailens
Selma

11:30 a.m.: Het is alsnog gelukt! Maar nu heb ik geen tijd meer voor veel tekst en uitleg. Kijk morgen nog maar een keertje! Hieronder zie je in ieder geval mijn tijdelijke reisgenoten Martin en zijn nicht Julia uit Zwitserland terwijl we voor de volgende dag een excursie boeken naar Valle de la Luna bij het stralende zakelijke middelpunt van het dorpje Valle Fértil: señora Paula van empresa de viajes PAULA TOUR.

Maandagmorgen om half 7 krijgen we een kop koffie en wat sneetjes brood met jam, waarna we in een minibusje op pad gaan naar Ischigualasto. Samen met Valentin, de enige Argentijnse toerist in ons groepje. Ik ontmoette hem een dag eerder op het busstation van San Juan, waar hij onhandig stond te doen met een net kostuum in een plastic zak. Hij had namelijk de avond ervoor een trouwfeest van een collega uit Buenos Aires bezocht. Valentin is 32, heeft in Tel Aviv en Londen gestudeerd en spreek supergoed Engels, fijn. Hij voert in drie provincies een overheidsproject uit dat erop is gericht om kinderen uit grote arme gezinnen voldoende (medische) verzorging te bieden en reist veel voor zijn werk. Wat hij altijd probeert te combineren met toeristische uitstapjes, slim.

Het natuurpark ligt 70 kilometer verderop en in het bijbehorende museumpje zijn replica's van unieke en zeer oude dinosaurusfossielen tentoongesteld. Zoals het skelet van de Eoraptor lunensis, de eerste dinosaurus ter wereld en niet groter dan een hond. Hij werd hier in 1991 ontdekt. Cool! Waar ooit een vochtig en tropisch klimaat heerste, is het landschap inmiddels kurkdroog en door wind, regen en temperatuurschommelingen in de meest vreemde vormen omgetoverd. Zoals deze El Submarino en El Gusano (de worm). Lang leve de erosie.


De bollen hieronder zijn in werkelijkheid vrij klein, niet groter dan een bowlingbal. Een mooi staaltje van optisch bedrog in de Valle Pintado. Je waant je hier inderdaad wel een beetje op de maan.

Foto´s van Talampaya volgen snel!!!