Puerto Madero

Uitzicht vanaf het voormalige Hotel de Inmigrantes op Dársena Norte. Achter deze noordelijke haven ligt Puerto Madero Oeste, een uitgestrekt havengebied dat totaal is gerenoveerd. Zes vervallen pakhuizen werden omgetoverd in dure kantoren en restaurants en vormen sinds 1996 een modern, exclusief stukje Buenos Aires.


Aan de overkant ligt Puerto Madero Este, dat tijdens de economische crisis in 2002 is ontdekt door internationale projectontwikkelaars. De devaluatie van de Argentijnse peso maakte dit troosteloze gebied tot een zeer aantrekkelijk en relatief goedkoop investeringsobject. Tegenwoordig bedraagt de prijs per vierkante meter zo'n U$1800.


Er wordt afgebroken en opgebouwd dat het een lieve lust is als ik er rondloop. De bedrijvigheid en schaalgrootte van 'onze' Kop van Zuid verbleken hierbij.


Hieronder zie je de Puenta de la Mujer, een in december 2001 geopende voetgangersbrug tussen Puerto Madero Oeste en Este. Ontworpen door de (mij on)bekende Spanjaard Santiago Calatrava en gefinancierd door ene Alberto R González (U$6 miljoen).

Effe acclimatiseren

Het kleine officieuze bed & breakfast van Rosa was een fijne thuisbasis in Tigre, met als hoogtepunt een gezellige pizzamaaltijd die Rosa, haar zoon Jorge en zijn vriendin Karina graag deelden met de tijdelijke gasten: journalist Andreas uit Zwitserland en ondergetekende.


Dinsdagochtend zwaaide Rosa me uit toen ik de volle forensentrein naar het Retiro-station in Buenos Aires nam. Eenmaal daar worstelde ik me met m’n rugzak de Subte (metro) in om een paar haltes verder uit te stappen bij het kruispunt van Avenida Callao en Avenida Corrientes (laatstgenoemde straat is het Broadway van de hoofdstad, zo las ik later). Mijn God, wat een drukte! Zoveel mensen, personenauto’s, bussen, taxi’s, theaters, restaurants en winkels op een kluitje was ik ruim anderhalve maand niet meer gewend, laat staan de uitlaatgassen die alles met een apart sausje overgieten.


In Hotel BAUEN slaap ik nu helemaal op de 18e verdieping in een jaren zeventig-kamer (veel olijfgroen en bruin). Hierbij een indruk van de omgeving, gezien vanaf mijn verdieping aan de voorzijde van het hotel.


Enthousiast maar ook murw van alle nieuwe indrukken en het continue straatgeluid (lang leve de oordopjes) smokkelde ik 's avonds een flesje wijn en twee stukken pizza het hotel in, die ik in alle rust op mijn kamer opat. ¡Salud!